سرانجام پس از ماه ها تلاش محققان  راز کووید-۱۹ معلوم شد

 این مقاله در پنجم آوریل (۱۷فروردین) منتشر شده و بعنوان یکی از سناریوهای محتمل درباره کووید-۱۹ قابل بررسی است و نه طبعا، نظر قاطع و مورد اجماع پزشکان و محققان. ووید-۱۹ همه ما را فریب داده بود؛ اما اکنون ممکن است سرانجام راز آن را یافته باشیم. در ۳تا۵ روز گذشته، کوهی از شواهد حکایتی از نیویورک، ایتالیا، اسپانیا وغیره در مورد کووید-۱۹ و ویژگی‌های بیمارانی که شدیدا بیمار می‌شوند، منتشر شد. این شواهد تنها بر روی هم انباشته نشد، بلکه منجر به یک اجماع عمومی در موردی شد که توسط برخی از مطالعات قبلی که کمتر شناخته شده‌اند، تأیید می‌شود و نشان می‌دهد که ما در تمام این مدت در مورد کووید-۱۹ در اشتباه بودیم. خوب، تعداد کمی از افراد صحیح فکر می‌کردند (از جمله: دونالد ترامپ)، به‌خصوص که از هیدروکسی کلروکین به همراه آزیترومایسین برای پیشگیری از این ویروس استفاده می‌کردند، که ما در این مقاله به آن خواهیم رسید. کووید-۱۹ سبب "ذات‌الریه" و سبب "سندرم دیسترس تنفسی حاد(ARDS)"، نمی‌شود. حداقل سبب ARDS، با پروتکل‌های درمانی و روش‌هایی که با آنها آشنا هستیم، نمی‌شود. استفاده از ونتیلاتور تنها راه‌حل اشتباه برای درمان این بیماران نیست؛ بلکه لوله‌گذاری با فشار زیاد (high pressure intubation) نیز یکی از اشتباه‌های دیگر است و در واقع می‌تواند باعث آسیب بیشتر به ریه شود. نیازی به گفتن عوارض ناشی از اسکار تراکیال و زخم‌ها با توجه به مدت زمان لوله‌گذاری مورد نیاز، نیست. این روش‌ها ممکن است در حال حاضر برای بیمارانی که دیگر درمان آنها با توجه به دانش جدیدی که به‌دست آورده‌ایم دیر شده باشد، انجام شود؛ اما حرکت به جلو برای یافتن یک پروتکل جدید درمانی، می‌تواند درمان اشتباه این بیماران را متوقف کند. در حدود ۴۸ساعت گذشته، اکتشافات بزرگی صورت گرفت. محققان دریافتند که کووید-۱۹ با اتصال به گروه‌های هِم در هموگلوبین موجود در گلبول‌های قرمز خون، باعث ایجاد هیپوکسی طولانی‌مدت و پیشرونده می‌شود و بدن را از دریافت اکسیژن محروم می‌کند. میزان اشباع اکسیژن خون به‌سادگی افت می‌کند و این چیزی است که در نهایت منجر به نارسایی اندام‌ها می‌شود و بیمار را از پا در می‌آورد، نه ARDS یا ذات‌الریه. مام آسیب‌های ریوی که در سی‌تی‌اسکن مشاهده می‌کنید؛ مربوط به رها شدن آهن اکسیداتیو از گروه‌های هِم در هموگلوبین است که بیش از توان دفاعی طبیعی بدن در برابر استرس اکسیداتیوی است که در ریه اتفاق می‌افتد و باعث ظهور کدورت گراندگلاس همواره دوطرفه در ریه‌ها می‌شود. بیمارانی که روزها یا هفته‌ها بعد از بهبودی دوباره در بیمارستان بستری می‌شوند و از لوکوانسفالوپاتی تاخیری پس از هیپوکسی رنج می‌برند، این مفهوم را تقویت می‌کنند. در حقیقت، بیماران مبتلا به کووید-۱۹ از هیپوکسی رنج می‌برند؛ علیرغم اینکه هیچ نشانه‌ای از "خستگی تنفسی" ندارند.

برای دانلود لیست قیمت های کلیک کنید