پلاستیک‌های بازیافت پذیر به عنوان مهم‌ترین دغدغه جوامع توسعه یافته در سال‌های اخیر، همواره محلی برای ارائه دیدگاه‌ها و نظرات دانشمندان پلیمر بوده است.

اکنون تعدادی از همین پلیمریست‌ها موفق به ساخت نسل جدیدی از پلاستیک‌های بازیافت پذیر شده‌اند که قادر است بارها در چرخه بازیافت، به مواد جدیدی با شکل ها و رنگ های متفاوت تبدیل شود.پلاستیک ها به عنوان موادی سبک، عالی و محکم شناخته می شوند که تقریبا هر آنچه را که بخواهید، می توانید به کمک آنها تولید کنید. البته این مزیت ها زمانی است که دیگر به آنها نیازی نداشته باشید؛ چون در غیر این صورت تبدیل به مشکلی بزرگ خواهند شد.اغلب پلاستیک‌هایی که استفاده می‌کنیم، حاوی مقادیر زیادی از انواع رنگدانه ها، پرکننده‌ها و یا بازدارنده‌های آتش هستند. تعداد محدودی از پلاستیک‌ها را می‌توانید بیابید که بتوان بدون کاهش کارایی یا خصوصیات فیزیکی شان، آنها را بازیافت کرد.حتی PET که بازیافت پذیرترین پلاستیک موجود است و در حال حاضر در بطری‌ها نوشیدنی (مثل آب، نوشابه، آبمیوه و …) استفاده می‌شود، تنها به میزان ۲۰ الی ۳۰ درصد بازیافت پذیر است و مازاد آن را وارد دستگاه های زباله سوز کرده و یا در نهایت دفن می کنند؛ جایی که تجزیه چنین مواد کربنیای، نیاز به قرن ها زمان دارد.اکنون گروهی از محققان آزمایشگاه برکلی ایالات متحده آمریکا توانسته‌اند پلاستیک بازیافت پذیرتری را طراحی کنند که همچون اسباب بازی لگو، قادر است در سطح مولکولی به اجزای تشکیل دهنده خود تجزیه شده و مجددا به شکل ها یا رنگ های دیگری در بیاید؛ ضمن آنکه خواص فیزیکی و مکانیکی شان دچار نقصان نشود.ویژگی های این ماده جدید که به نام PDK معرفی شده است، در مجله Nature Chemistry گزارش شده است.محققان قصد دارند با تشویق فرآیند بازیافت و استفاده از پلاستیک های قابل بازیافتی که از جنس PDK هستند، مانعی برای انباشته شدن پلاستیک ها روی زمین و یا روانه شدن آنها به سمت اقیانوس ها شوند.برخلاف پلاستیک‌های رایج، مونومرهای این پلاستیک PDK می تواند بازیابی شده و در اثر محلول های اسیدی، از هرگونه ترکیبی که به آن افزوده شده است، آزاد شود. اسید سبب شکستگی پیوندهای بین مونومرها شده و افزودنی‌هایی را که موجب شکل یافتگی این پلیمر و یا رنگدهی آن شده اند، آزاد می‌کند.گفتنی است که این دانشمندان زمانی به ویژگی هیجان انگیز چرخشی پلاستیک PDK پی بردند که کریستنسن داشت اسیدهای گوناگون را روی اجزای مورد استفاده برای ساخت چسب های PDK امتحان می‌کرد.سرانجام پس از آزمایش فرمولاسیون های مختلف مشخص شد که اسید نه تنها پلیمرهای PDK را به مونومر تجزیه کرده، بلکه این فرآیند سبب آزاد شدن مونومرها از سایر افزودنی ها نیز شده است.این گروه موفق به اثبات این پدیده شدند که مونومرهای بازیافتی PDK قادر هستند دوباره به شکل پلیمر درآمده و پلیمرهای بازیافتی را که دیگر ویژگی های گذشته خود را ندارند، می توان به پلاستیکی جدید تبدیل کرد.اما نتیجه ای که برای عموم مردم جذاب است، دقیقا همینجاست. اگر بند ساعت مشکلی شکسته خود را که در سطل زباله انداخته اید از PDK تولید شده باشد، می تواند به عنوان یک کیبورد کامپیوتر زندگی جدیدی را آغاز کند. ضمن اینکه می توان با افزودن ویژگی های دیگر، خواص فیزیکی و مکانیکی این پلاستیک ها را افزایش داد.دانشمندان عقیده دارند که پلاستیک های بازیافت پذیر نسل جدید آنها قادر است جایگزین خوبی برای بسیاری از پلاستیک های غیر قابل بازیافتی شود که امروزه مورد استفاده قرار می گیرد.محققان قصد دارند پلاستیک های PDK را در کاربردهای مختلف از جمله منسوجات، فوم های حرارتی و عایق و همچنین پرینترهای سه بعدی توسعه دهند. ضمن اینکه آنها به دنبال گسترش فرمولاسیون این نوع پلاستیک به کمک افزودن مواد گیاهی پایدار دیگر هستند.